Het Namaakatelier

Alle zeldzame en begeerde goederen hebben altijd de vindingrijkheid van vervalsers gestimuleerd. De voorliefde voor antiek tijdens de Renaissance leidde tot de productie van talloze vervalsingen, waarvan sommige nog steeds in onze musea te vinden zijn. Zelfs vandaag de dag worden medicijnen, sieraden of luxegoederen regelmatig gekopieerd en op frauduleuze wijze verkocht. In het domein van het drukwerk is het echter niet altijd zo dat het valse het tegenovergestelde is van het ware. Zoals Umberto Eco schrijft:

“Les définitions de termes comme faux, contrefaçon, pseudépigraphe, falsification, fac- similé, illégitime, pseudo, apocryphe et autres, sont plutôt controversées. Il est raisonnable de penser que les difficultés à définir ces termes tiennent aux difficultés à définir la notion même d’‘original’ ou d’‘objet authentique’”.

(Umberto Eco, Les limites de l’interprétation, Paris, Grasset, 1992, p. 175).

Deze tentoonstelling probeert ons de nuances en schitteringen van het valse in het domein van het boek te laten ontdekken. Een bijzonder universum om te verkennen aan de hand van bijna honderd werken en tentoongestelde documenten.